کیسه مقعدی در سگ
سگ ها دارای دو کیسه کوچک در داخل مقعد در موقعیت ساعت ۴ و ۸ هستند که به آنها غدد مقعدی، کیسه های مقعدی یا غدد بویایی می گویند. مجاری کوچکی از این کیسه ها به سمت راست روده عبور می کنند و از داخل دهانه مقعد خارج می شوند. سلول های پوشاننده این غدد ماده‌ای روغنی و بدبو ترشح می کنند. هنگامی که سگ مدفوع می کند این غدد فشرده شده و تخلیه می شوند.گاهی ممکن است به دلیل عدم تخلیه کامل این غدد سگ بعد از رفتن به توالت کف بدنشان را در امتداد زمین بکشد تا خود را از ناراحتی ناشی از پر بودن آن خلاص کنند.
سگ های کوچک و چاق در معرض بالاترین خطر ابتلا به بیماری کیسه مقعدی هستند؛ هم‌چنین با بالا رفتن سن سگ ها، این مایع می تواند قوام غلیظ تری داشته باشد که تخلیه آن دشوارتر است.
در صورتی که این کیسه ها به صورت طبیعی تخلیه نشوند باید به صورت دستی توسط دامپزشکی تخلیه شوند. برخی از سگ ها هرگز نیازی به تخلیه دستی کیسه های مقعدی ندارند، در حالی که برخی ممکن است هر 3 تا 4 هفته یکبار نیاز به این کار داشته باشند. البته تخلیه دستی بیش از حد می تواند منجر به آتروفی عضلات اسفنکتر مقعدی شود. هنگامی که این ماهیچه ها آتروفی می شوند، دیگر قادر به تخلیه موثر غدد و کیسه ها نیستند که میتواند منجر به عفونی شدن آنها شود.
ساکولیت یا التهاب کیسه مقعدی در سگ ها بیماری‌ای دردناک و اذیت کننده است که میتواند باعث ایجاد ابسه نیز شود.یکی دیگر از عوارض بالقوه غدد مقعدی آلوده در سگ، فیستول های پری آنال است. فیستول های پری آنال ناهنجاری های تونل مانندی هستند که غده مقعدی عفونی را به سوراخی در پوست متصل می کند. این فیستول ها بسیار دردناک هستند و درمان آن دشوار است.
عواملی که می‌توانند باعث عفونت کیسه‌های مقعدی شوند:
- اسهال مزمن
- شل شدن عضلات اسفنکتر مقعد
- تغییرات در انقباض عضلانی
- چاقی
- یبوست
هم‌چنین ترشح غدد ممکن است در پاسخ به آلرژی های غذایی یا بیماری های غدد درون ریز (مانند کم کاری تیروئید یا بیماری کوشینگ) افزایش پیدا کند. این افزایش می تواند منجر به عفونت غدد مقعدی در سگ شود.
علائم معمول عفونت در غدد مقعدی در سگ ها عبارتند از:
- کشیدن پشت بر زمین
- لیس زدن بیش از حد اطراف مقعد
- بی میلی به نشستن
- تحریک
- ترشحات خونی از مقعد
- تورم ناحیه پری آنال
تشخیص:
ابتدا دامپزشک یک معاینه رکتوم برای ارزیابی غدد انجام می دهد. در طول معاینه، دامپزشک ممکن است غدد مقعدی را برای بررسی انباشتگی، عفونت یا آبسه فشار دهد.از انجایی که غدد مقعدی عفونی معمولا بسیار دردناک هستند ممکن است برای این کار به آرامبخش یا بیهوشی نیاز باشد.
در برخی موارد،ممکن است انجام سیتولوژی یا کشت باکتریایی بر روی محتویات غدد برای کمک به انتخاب صحیح آنتی بیوتیک توصیه شود.
درمان:
درمان معمولاً ترکیبی از آنتی بیوتیک ها و داروهای موضعی است که مستقیماً توسط دامپزشک به کیسه مقعدی تزریق می شود.
برای کاهش ناراحتی و درد حیوان، می توانید هر 12 ساعت به مدت 5 تا 7 روز کمپرس گرم را روی ناحیه مقعد قرار دهید. تغییر به یک رژیم غذایی کم چرب و پر فیبر برای کاهش انباشتهگی در کیسه مقعدی و عادی سازی قوام مدفوع ممکن است مفید باشد. مکمل های حاوی فیبر می تواند منجر به افزایش اندازه مدفوع شود که فشار بیشتری به کیسه ها وارد میکند باعث تخلیه راحت تر غدد مقعدی می‌شود.
ممکن است در برخی موارد جراحی برای برداشتن غدد مقعدی آبسه شده لازم باشد البته قبل از جراحی، سگ باید به شدت تحت کنترل پزشکی قرار گیرد تا التهاب و عفونت کاهش یابد.
فلاش کیسه مقعدی درگیر:
برای شست و شو کیسه مقعدی به سگ شما ارام‌بخش تزریق شده و بیهوش می‌شود. یک کاتر در امتداد مجرای کیسه مقعدی و به داخل کیسه مقعدی در هر طرف منتقل می شود. سپس کیسه مقعدی شستشو داده می شود تا مایع غده مقعدی، الودگی ها و عفونت از بین برود. هنگامی که کیسه مقعدی به اندازه کافی شسته شد، یک پماد آنتی بیوتیک به کیسه مقعدی تزریق می شود و برای درمان عفونت باقی می ماند.
پس از انجام این عملیات باید سگ خود را از نظر حرکات طبیعی روده کنترل کنید 3 تا 4 هفته پس از ان کیسه های مقعدی باید توسط دامپزشک به صورت دستی تخلیه شوند.
در موارد نادر، در سگ‌هایی که دچار عفونت‌های مکررغدد و‌مزمن شدن بیماری می‌شوند یا به دنبال عفونت بافت اسکار قابل توجهی ایج
اد شود که باعث کاهش توانایی تخلیه این کیسه ها شود و یا اگر مشکوک به فرایند سرطانی شدن باشیم ممکن است دامپزشک توصیه به جراحی ساکلوکتومی (برداشتن کیسه ها) بکند.
این جراحی باید توسط متخصص انجام شود زیرا تکنیک نامناسب جراحی می تواند منجر به بی اختیاری مدفوع در سگ ها شود. تشکیل فیستول و عفونت در محل برش نیز از دیگر عوارض احتمالی است. البته به طور کلی، بروز عوارض بعد از ساکولکتومی مقعدی کم است.
پس از برداشتن کیسه‌های مقعد، باید از لیسیدن محل جراحی توسط سگ جلوگیری شود. تا 14 روز پس از جراحی از حمام کردن حیوان امتناع کنید. علاوه بر این، شما باید سگ خود را از نظر حرکات طبیعی روده تحت نظر داشته باشید. اگر متوجه زور زدن یا درد سگ خود در هنگام اجابت مزاج شدید، لطفاً با دامپزشک خود تماس بگیرید.
پیشگیری:
بهترین روش برای جلوگیری از مشکلات غدد مقعدی، تنظیم برنامه غذایی سالم، فعالیت و ورزش کافی برای سگ می‌باشد. افزودن روغن ماهی و افزایش فیبر غذایی در رژیم غذایی سگ میتواند در پیشگیری موثر باشد.
فیبر باعث حجیم شدن و سفت شدن مدفوع و در نتیجه اجابت مزاج موثرتر می شود؛ باکتری های مفید روده را تغذیه می کند و هضم را بهبود میبخشد هم چنین در روده بزرگ اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه را ایجاد می کند که التهاب را در بدن کاهش می‌دهد.
استفاده از تعدادی از مواد غذایی مانند کدو، سیب‌زمینی شیرین، سیب، هویج، سبوس برنج، دانه کتان و جوانه گندم میتواند مفید باشد.