• ۱۸ اسفند, ۱۴۰۲
  • دیدگاه: 0

 

عفونت پاروویروس سگ ها یا CPV یک بیماري بسیار مسري است که توسط canine
parvovirus نوع 2 ایجادمیشود که سویه هاي مختلفی دارد که همه آ نها علائم یکسانی را ایجاد میکنند. CPV
ارتباط نزدیکی با ویروس پنلوکوپنی گربه دارد، ویروسی که از دهه 1920 براي آلوده کردن گربه ها، راسو و سایر
حیوانات شناخته شده است . CPV احتمالاً در نتیجه 2 یا 3 جهش ژنتیکی در FPV به وجود آمده است که به آن اجازه می
دهد دامنه میزبان خود را براي آلوده کردن سگ ها گسترش دهد.
این ویروس به گلبول هاي سفید خون و دستگاه گوارش سگ ها و سایر سگ سانان مانند کایوت ها، گرگ ها و روباه ها حمله
می کند. در توله سگ ها ، ویروس همچنین می تواند به عضله قلب آسیب برساند .
همه سگ ها مستعد ابتلا به پاروویروس سگ هستند، اگرچه برخی از سگ ها شامل توله سگ هاي بین 6 تا 20 هفته ، سگ
هاي واکسینه نشده یا واکسینه شده هایی که دوز کامل واکسن را دریافت نکرده اند و نژادهاي خاصی مانند موارد زیر در
معرض خطر بیشتري نسبت به سایرین براي ا بتلا به این ویروس هستند :
روتوایلرها
پینچرهاي دوبرمن
نژاد بول تریر
ژرمن شپرد
اسپرینگ اسپانیل انگلیسی
علائم پاروویروس سگ چیست؟
علائم عفونت پاروویروس بسته به شدت عفونت از سگی به سگ دیگر متفاوت است .این چند نشانه مهم است که باید مراقب
آنها بود :
 بی حالی
 از دست دادن اشتها
 استفراغ
 اسهال شدید، اغلب خونی
 درد و نفخ شکم
 تب یا دماي پایین بدن (هیپوترمی)

 

نحوه ورود ویروس به بدن چگونه است؟

هنگامی که یک سگ یا توله سگ آلوده می شود، یک دوره کمون (نهفته) سه تا هفت روز قبل از شروع اولین علائم وجود دارد. CPV
براي ایجاد موفقیت آمیز بیماري به کمک سلول هایی که به سرعت تقسیم می شوند نیاز دارد و ویروس معمولاً ابتدا به لوزه ها یا
غدد لنفاوي گلو حمله میکند. هنگامی که ویروس وارد غدد لنفاوي می شود، معمولاً یک یا دو روز به لنفوسیت ها (نوعی گلبول
سفید) حمله می کند و کپی هاي زیادي از خود ایجاد می کند . این ویروسها به داخل لنفوسیت ها میروند و وارد جریان خون
میشوند. بسیاري از این لنفوسیتهاي آلوده به این ویروس در نهایت کشته میشوند و باعث کاهش تعداد لنفوسیتهاي در گردش
میشوند، وضعیتی به نام لنفوپنی.
ویروس به محض ورود به جریان خون، دوباره سلول هاي در حال تقسیم سریع را هدف قرار میدهد و بیشترین ضربه را به مغز
استخوان و سلولهایی که دیوارههاي روده کوچک را میپوشانند، میزند. در سگ هاي بسیار جوان، CPV می تواند قلب را نیز آلوده
کند و منجر به التهاب عضله قلب، عملکرد ضعیف و آریتمی شود. در مغز استخوان، ویروس با از بین بردن سلول هاي ایمنی جوان و
کاهش تعداد گلبولهاي سفید ، توانایی بدن براي محافظت از خود را تضعیف میکند . این احتمالاً باعث می شود که ویروس به طور
قابل توجهی به دستگاه گوارش حمله کند، جایی که بیشترین آسیب وارد میشود.

 

چگونه می توانم از سگ خود در برابر پاروویروس سگ محافظت کنم؟

واکسیناسیون و سایر اقدامات پیشگیرانه – از جمله بهداشت خوب – کلیدي براي جلوگیري از عفونت پاروویروس سگ هستند .
اگر سگ مادري آنتی بادي علیه پاروویروس داشته باشد، که ممکن است در هنگام واکسینه شدن آن را به دست آورد ، ممکن
است این آنتی بادي ها را از طریق شیر به توله سگ هاي تازه متولد شده خود منتقل کند . با این حال، این ایمنی طبیعی
ممکن است قبل از اینکه سیستم ایمنی بدن توله سگ ها به اندازه کافی براي مبارزه با عفونت بالغ شود، از بین برود و اگر
یک توله سگ در طول این فاصله در معرض ویروس قرار گیرد، ممکن است سگ بیمار شود . یک نگرانی دیگر این است که
ایمنی ایجاد شده توسط شیر مادر ممکن است در پاسخ موثر به واکسیناسیون اختلال ایجاد کند . این بدان معنی است که
گاهی اوقات حتی توله هاي واکسینه شده نیز ممکن است مبتلا شوند و بیمار شوند .
براي ایجاد بهترین محافظت در برابر پاروویروس سگ در چند ماه اول زندگی، یک سري واکسیناسیون توصیه می شود . واکسن
پاروویروس در یک واکسن ترکیبی  گنجانده شده است که از سگ ها در برابر برخی دیگر از ویروس هاي رایج سگ محافظت می کند .
این واکسن ، یک واکسن اصلی و واجب در نظر گرفته می شود
و براي همه سگ ها توصیه می شود . توله سگ هاي کوچکتر از 16 هفته باید اولین دوز اکسن و را بین 6 تا 8 هفتگی دریافت
کنند، سپس دو نوبت دیگر را با فاصله 2 تا 4 هفته دریافت کنند . سگ هاي بزرگتر از 16 هفته بدون واکسن قبلی یا سابقه
ناشناخته باید دو دوز را با فاصله 2 تا 4 هفته دریافت کنند .
براي پایداري ایمنی ، دوز تقویت کننده واکسن ، یک سال پس از آخرین دوز در سري واکسیناسیون اولیه توصیه می شو د.
پس از آن، واکسن تقویت کننده بوستر هر سال یکبار توصیه می شود .

چند توصیه ایمنی براي کاهش ابتلا به پاروویروس

• اگر سگ بالغ شما هنوز واکسینه نشده است، یا واکسن او به تاخیر افتاده یا تزریق برخی از واکسن ها را از دست
داده است، هنوز دیر نشده است . از دامپزشک خود در مورد برنامه واکسیناسیون توصیه شده بر اساس سن و نیاز
سگ خود کمک بگیر ید.
• تا زمانی که سري اولیه واکسیناسیون کامل نشده است، هنگام آوردن توله سگ ها به مکان هایی که سگ ها در آن
مکان رفت و آمد دارند مانند پارک، پانسیون، پت شاپ، کلاس ها اموزشی ا احتیاط کنید .
• سگ خود را در هنگام بیماري از سگ هاي دیگر از جمله سگ هاي داخل خانه دور نگه دارید .
• از تماس با سگ هاي آلوده شناخته شده و محل آنها خودداري کنید .
• سگ خود را از مدفوع سگ هاي دیگر دور نگه دارید .
• مدفوع سگ خود را به طور منظم جمع آوري کرده و به درستی دفع کنید .
• اگر با سگ هایی با پاروویروس در تماس بوده اید یا در معرض آن قرار گرفته اید، از دست زدن به سگ هاي دیگر
خودداري کنید یا قبل از انجام این کار دست هاي خود را بشویید و لباس هاي خود را عوض کنید .